Integralność wychowania
Wychowanie człowieka jest procesem złożonym i trudnym. Wymaga poświęcenia i współpracy wielu osób, głównie rodziców i nauczycieli, w celu ukształtowania dojrzałej osobowości ludzkiej, zdolnej do podejmowania odpowiedzialnych decyzji i zadań w życiu osobistym, w rodzinie i społeczeństwie.
Od jakości wychowania zależy jakość życia poszczególnych osób.
Wychowanie nie było nigdy czymś spontanicznym ani łatwym. Wychowujący musi nakreślić sobie cele, do których zmierza i pamiętać o uwzględnieniu w wychowaniu wszystkich sfer ludzkiego życia. Oto one:
Wychowanie fizyczne
Cele:
- kształtowanie sprawności fizycznej,
- profilaktyka zdrowotna,
- hart.
Kształtowanie zdolności spostrzegania i kojarzenia
Cele:
- wyostrzenie zmysłów,
- umiejętność obserwacji,
- ćwiczenie pamięci,
- umiejętność koncentracji,
- zdolność kojarzenia.
Ukierunkowanie uczuć, emocji
Cele:
- kształtowanie wrażliwości uczuciowej,
- oznawanie własnej sfery uczuciowej,
- opanowywanie emocji,
- uwalnianie sądów, ocen spod wpływu uczuć,
- umiejętność kontaktowania się z ludźmi.
Rozwój intelektualny
Cele:
Cele:
- poszukiwanie prawdy,
- przezwyciężanie lenistwa myślowego,
- poznawanie swoich uzdolnień,
- rozszerzanie zainteresowań,
- umiejętność przyswajania wiedzy,
- umiejętność poszukiwania informacji,/li>
- umiejętność wypowiadania się,
- budowa struktur myślowych.
Rozwój moralny
Cele:
Cele:
- myślenie wartościujące,
- umiejętność oceny własnych zachowań,
- gotowość do poświęceń,
- odwaga cywilna,
- świadome posłuszeństwo,
- autentyzm działań, otwartość, ufność.
Kształcenie woli
Cele:
- pracowitość, rzetelność, wytrwałość,
- odpowiedzialność,
- aktywność,
- stawianie celów i osiąganie ich,
- animacja działań.
Rozwój duchowy
Cele:
- poznawanie zasad wiary,
- poznawanie dorobku kultury,
- kształcenie postawy twórczej,
- myślenie refleksyjne,
- zdolność do głębokiego kontaktu z drugim człowiekiem,
- rozwój kontaktu z Bogiem.
